Aries van Meeteren houdt een pleidooi voor het zoeken naar meerdere kanten van een verhaal: lees eens wat vaker poëzie, die per definitie meerduidig is.
![Alleen met twee ogen zien we diepte](https://kerkmetdebeelden.nl/wp-content/uploads/2024/06/optician-4753321_1920-1080x675.jpg)
Aries van Meeteren houdt een pleidooi voor het zoeken naar meerdere kanten van een verhaal: lees eens wat vaker poëzie, die per definitie meerduidig is.
Zandrie Albada is erg onder de indruk van de Essays van de 16e-eeuwse humanist Michel de Montaigne. In een lezing probeert hij een overzicht te geven van het vuistdikke werk, maar dat is haast niet te doen, erkent hij.
In onze eerste viering in de Parel bespreekt Aries van Meeteren het verhaal achter het derde beeld op de gevel van ons inmiddels voormalige kerkgebouw, de Samaritaanse vrouw bij de bron.
De Paasviering viel dit jaar samen met het afscheid van ons kerkgebouw. Aries van Meeteren staat stil bij een apocrief Paasverhaal met een easter egg.
Op donderdag 28 maart jl. hebben we voor het laatst een tafelviering gehouden in ons gebouw. Voor de gelegenheid bespreekt Aries van Meeteren het tweede beeld aan onze gevel: ‘Elia aan de Kerith.’
Ds. Zandrie Albada legt op Palmzondag uit dat het uitspreken van de Naam elke plek heiligt waar we bij elkaar komen.
De Kerk met de Beelden krijgt een ander onderkomen. Ds. Aries van Meeteren schrijft het kerkgebouw bij het naderend afscheid een brief.
Aan de gevel van ons kerkgebouw aan de Peulenstraat hangen drie beelden van Aart van Bennekum. In een serie bespreekt Aries van Meeteren het verhaal achter de beelden. Als eerste ‘de verloren zoon’.
Kerst is een tegenverhaal, een subtiel ‘en toch’ tegen het donker. Ds. Aries van Meeteren snakt daarnaar nu het buiten zo duister is.
Aries van Meeteren heeft elk jaar last van vallende blaadjes. Maar dit jaar meer dan anders. Waar komt dat door? En waar valt licht in het donker te vinden?